Gdy nikt nie spóźnia się do szkoły, gdy raźnie z teczką każdy spieszy, gdy każdy grzeczny jest, wesoły wtedy nasza pani się cieszy. Gdy widzi czysty ,ładny zeszyt, gdy ktoś na piątkę odpowiada wtedy się nasza pani cieszy i uśmiechnięta jest, i rada. Gdy przyjaźń, zgoda zapanuje wśród hałaśliwej szkolnej rzeszy, gdy nie ma kłótni, dąsów, bójek wtedy się nasza pani cieszy. A gdy się cieszy, no to właśnie tak jakby słońce zaświeciło: jakoś jest w klasie cieplej, jaśniej, jakoś serdecznie jest i miło. Więc wiecie? Zróbmy dziś umowę: popracujemy wszyscy w zgodzie, aby uśmiechy ciągle nowe na twarzy pani widzieć co dzień.

państwowym. Prosimy o powstanie i wspólne odśpiewanie hymnu. Uwagi: Poszczególne wiersze można podzielić na zwrotki (każdą recytuje inne dziecko). Pieśni legionowe mogą wykonywać dzieci lub puszczać nagrania z płyt CD (wszystko zależyodumiejętności muzycznych i recytatorskich dzieci). Opracowała: mgr Ewa Prokop Nowy Sącz 2002r.

Najpierw pisała wiersze dla dorosłych, potem wydała tomiki… dla dzieci. Jednak pani Jagoda Falarz nie tylko pisze dla najmłodszych, ale również organizuje dla nich spotkania autorskie, co – jak podkreśla – cieszy ją wychowana na bajkach babci – była bardzo utalentowaną osobą. Opowiadała swoim wnukom piękne bajki, które potrafiła tworzyć na poczekaniu – zaczyna pani Jagoda Falarz, autorka tomików wierszy dla dzieci. – Ja, odkąd pamiętam, zawsze coś pisałam. Były to różne wiersze, opowiadania zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Często były to wiersze z okazji imienin, urodzin, odejścia z pracy, z okazji ślubu i innych jubileuszy, a nawet zdarzyło się z okazji rocznicy święceń kapłańskich. Nigdy nie traktowałam tego zbyt poważnie, wydawało mi się to takie osobiste i chowałam je do szuflady. Wszystko uległo zmianie w lutym 2011 roku.– Wtedy po długiej i trudnej chorobie zmarł mój mąż, którym opiekowałam się przez kilka lat – mówi autorka. – Pustka, jaką pozostawił, była nie do zniesienia. Wtedy z pomocą przyszła koleżanka, a zarazem sąsiadka, która miała już za sobą pierwszy debiut literacki. Zaproponowała pójście do klubu literackiego – całkiem nieświadoma tego, że ja cokolwiek mam w szufladkach. Po prostu chciała mnie wyciągnąć z pani Jagoda trafiła do Alternatywnego Elbląskiego Klubu Literackiego – niekwestionowanego królestwa Tomka Walczaka – aktora i kierownika Ośrodka Kultury Teatralnej w elbląskim Teatrze. Przyjazna atmosfera i formuła klubu sprawiły, że pani Jagoda z dużym entuzjazmem do niego dołączyła. Były to jego początki. Podczas cyklicznych spotkań uczestnicy pisali wiersze na wybrane tematy. – Niektóre z nich uważałam za zbyt niepoważne, jak na przykład „Wróbelek”, i wtedy pisałam wierszyk dla dzieci – nie było ustalone, jaki to ma być wiersz – podkreśla pani Jagoda. – Przez kilka pierwszych spotkań nie miałam odwagi przeczytać swoich wierszy. Zachęcana przez wszystkich odważyłam się i okazało się, że po kilku zmianach nie było tak źle. Oczywiście niektóre z nich wymagały „szlifowania”, a otrzymane sugestie były bardzo trafne. I tak z wielką nieśmiałością coraz częściej „odrabiałam lekcje”. Tematyka wierszy coraz częściej skłaniała mnie ku wierszom dla dzieci i tak powstało ich kilkanaście. – Jedną z uczestniczek spotkań była Hanna Motyka – prezes Stowarzyszenia Eurofamilia, dziennikarz z zawodu i kierownik literacki Teatru im. A Sewruka w Elblągu, która moje wiersze zbierała. Mówiła, że to dla wnuków – dodaje nasza rozmówczyni. – Po jakimś czasie zaproponowała mi wydanie wierszy, a na pozyskanie środków na ten cel napisała wniosek – projekt przeszedł, dostaliśmy grant od śp. prezydenta Jerzego Wilka i w ten sposób wyszło pierwsze wydanie „Czytanek Piekarczyka”. – W książce zamieściłam wiersze moich utalentowanych wnuków. Bartka, który już jest studentem, i wnuczki, która jest licealistką – opowiada „wierszarka”. – „Czytanki Piekarczyka” wydane zostały przed samą kanonizacją Jana Pawła II, więc umieściłam w niej dwa wiersze o nim i jak powstała druga książeczka, „Wiersze z ratusza”? Zaczęło się od promocji pierwszej książki w teatrze, na którą przyszło dużo dzieci z rodzicami. – W projekcie dotyczącym książki był zapis, że odbędzie się pięć spotkań z dziećmi w Ratuszu Staromiejskim. Tak więc spotykaliśmy się z dziećmi w ratuszu przez kolejnych pięć sobót – opowiada autorka. – Spotkania prowadziła Hania Motyka i jak zawsze zabawy z dziećmi były bardzo ciekawe i zajmujące. Na koniec pierwszego z nich wpadła na pomysł, że może dzieci by chciały, żeby „ciocia Jagoda” napisała im jakieś wiersze. Można się domyślić, co się stało – las rąk, wszyscy chcą! – śmieje się autorka. – Po każdym spotkaniu postanowiliśmy wybierać pięć dzieci, dla których zostanie napisany wiersz.– To nie było łatwe – wtedy jeszcze pracowałam – przyznaje pani Jagoda. – Praca, dom i pięć wierszy na zadany temat. A tematy były przeróżne, również dziwne – jeden z chłopców poprosił o wiersz o łysym człowieku („Ballada o łysym człowieku” – przyp. red.). Po powrocie ze spotkania, to ten wiersz napisałam jako pierwszy, bo tak się bałam, że mi nie wyjdzie. Ale okazuje się, że dzieci bardzo go lubią. Po tych pięciu spotkaniach powstało 20 wierszy. I żeby je zachować i jakoś uhonorować te dzieciaki, to wydałam już własnym sumptem książkę „Wiersze z ratusza”, wzbogacając ją o kilka innych wierszy – mówi z uśmiechem autorka. I dodaje: – Bardzo dużo książek rozdaję, otrzymują je dzieci w różnego rodzaju konkursach, pozostawiam je w bibliotekach szkolnych na pamiątkę spotkań, które są książki są też w sprzedaży w księgarni Quo Vadis przy ul. 1 Maja i w informacji turystycznej na Starym Mieście w ratuszu. Ale dla pani Jagody Falarz dużo ważniejsze są spotkania autorskie z dziećmi, których zorganizowała już ponad sto w szkołach i przedszkolach w całym województwie.– Spotkania z dziećmi sprawiają mi ogromną radość – zdradza nasza rozmówczyni. – Mam też za sobą kilka warsztatów ze starszą młodzieżą, spotkania z seniorami oraz wieczorki poezji z okazji Dnia Kobiet itp. Zapraszały mnie różne miejscowości: Orneta, Braniewo, Morąg, Malbork, Stare Pole i inne. Elbląskie szkoły są jakby mniej zainteresowane, a szkoda – przecież są to spotkania nieodpłatne i moim zdaniem bardzo ciekawe. Chociaż są w Elblągu też takie szkoły, w których byłam kilkakrotnie – mówi pani przyznaje: – Bardzo miło wspominam spotkania z dziećmi w Braniewie, Ornecie, Starym Polu i Morągu. Niektóre ze szkół zorganizowały po takim spotkaniu wycieczkę autokarową, aby dzieci poznały Piekarczyka. Uważam, że to jest promocja naszego pięknego miasta. Spotkania z dziećmi skutecznie zablokowała pandemia. Mam jednak nadzieję, że wkrótce wszystko wróci do jak wyglądają spotkania z wierszami pani Jagody Falarz? Sporo się podczas nich dzieje – jest wspólne czytanie wierszy, zabawa rymem i słowem, zagadki, drobne upominki – ale nie tylko.– Organizowałam też konkursy – mówi nasza rozmówczyni. – W przedszkolu nr 23 i nr 5 odbyły się międzyprzedszkolne konkursy recytatorskie, gdzie udział brało wiele przedszkolaków z różnych przedszkoli naszego miasta. Takie konkursy odbywały się również w Szkole Podstawowej nr 18, w których uczestniczyli uczniowie SP nr 19, 9, 8, 16 oraz Ośrodka Specjalnego w Elblągu. Dzieci były poprzebierane, mówiły wiersze na pamięć, a wręcz odgrywały całe scenki. Na przykład do wiersza „Dziadek” jeden z chłopców przebrany był za babcię, drugi za dziadka, miał wspaniałe wąsy, wyszło cudowne przedstawienie! – nie kryje zachwytu pani Jagoda. I dodaje: – Jedna z dziewczynek w szpilkach i sukience w grochy prezentowała wiersz „Szpilki”, a bliźniacy przebrani za bałwanki – wiersz „Bałwanek”. Odbył się również duży konkurs zorganizowany na Dni Papieskie w się zapełnia Na przełomie tych lat zmienił się nieco charakter spotkań uczestników Klubu. Powstało Stowarzyszenie „Alternatywni”, zmienili się członkowie grupy, ale idea pozostaje taka sama: propagować czytelnictwo, zachęcać młodych i nie tylko do czytania i pisania. Jako stowarzyszenie już po raz dziewiąty we wrześniu tego roku będziemy organizatorami Festiwalu Literatury Wielorzecze. Festiwal ma charakter ogólnopolski. W ramach festiwalu na terenie całego miasta będą organizowane spotkania, warsztaty literackie, koncerty, turnieje i liczne wydarzenia kulturalne. Ja również spotykam się z dziećmi w Bibliotece Młodego Czytelnika BULAJ. Bardzo interesujące spotkania, wspaniała organizacja, zachęcam wszystkie dzieci do uczestnictwa – przekazuje książeczki pani Jagody Falarz zawierają kolorowe wesołe ilustracje. Pierwsza z nich była ilustrowana przez kuzynkę autorki, Wiesławę Jakubowską. Jak podkreśla nasza rozmówczyni, ma to związek z babcią.– Nasza babcia Zosia była cudowną, ciepłą osobą, bardzo utalentowaną – pięknie malowała, haftowała, a oprócz tego tworzyła dla nas piękne bajki na życzenie. Myślę, że może i my, jej wnuki, coś po niej odziedziczyłyśmy. Na ilustratorkę mojej książki wybrałam kuzynkę, również wnuczkę babci Zosi – Wiesławę Jakubowską, aby upamiętnić naszą kochaną babcię, która niestety przedwcześnie zmarła – opowiada dodaje: – A jeśli chodzi o „Wiersze z ratusza”, to na jednym z festiwali Wielorzecze poznałam wspaniałą malarkę i bardzo ciekawą osobę panią Romanę Klinkosz z Kościerzyny, która została ilustratorką kolejnej książki. Pani Jagoda nie przestała pisać wierszy. Nadal, jak mówi, rodzą się w jej głowie. Dużą inspiracją do tworzenia jest najmłodsza wnuczka Zosia, która często prosi o napisanie wierszyka albo piosenki. Wspólna zabawa w rymy zaowocowała już kilkoma wierszykami i piosenkami o ulubionych maskotkach Zosi. Pani Jagoda ma w szufladach kolejne wiersze oczekujących na wydanie następnego tomiku dla dzieci.– Trzecia książka dla dzieci jest przygotowana do druku – ma tytuł i ilustracje, które również wykonała pani Romana, jednak zły los (choroba Zosi) i pandemia skutecznie ją zablokowała – mówi nasza z wierszy autorki doczekał się nawet piosenki.– Muzykę do niej skomponował Bartek Krzywda, śpiewały Szalone Małolaty. „Elkontenci” – Elbląska Kooperatywa Kulturalna – wydali płytę i na Youtube można znaleźć piosenkę „Elbląska starówka” – to jest mój tekst – zdradza elbląska koniec pani Jagoda wspomina: – Zabawna historia miała miejsce podczas promocji „Piekarczyka” w teatrze. Prowadząca spotkanie pani Hania Motyka spytała dzieci, czy wiedzą, jak się nazywa taka osoba, która pisze wiersze. Wiadomo, jakie odpowiedzi padały – pisarz, autor, literat i różne. Ale jeden chłopców powiedział, wstając, że jego zdaniem taka osoba to się nazywa wierszarka. Bardzo podobało mi się to określenie, więc je zaadaptowałam i od tej pory tak siebie nazywam, bo jaka tam ze mnie poetka? Poetka to była Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (moja ulubiona) i Szymborska, a ja jestem wierszarka. Prawda, że fajne słowo? Agata Tupaj Wiersz „Piekarczyk” z książki „Czytanki Piekarczyka”Poznań ma koziołki, Łowicz – pelikany, Warszawa Syrence układa peany. Kraków dba o smoka, Lublin z lina słynie, co w rzece Bystrzycy od stuleci płynie. Kętrzyn ma niedźwiedzia, Frombork Kopernika, a my elblążanie mamy Piekarczyka. Nasz Piekarczyk dzielny wszystkim przykład daje, jak bronić wolności, kiedy wróg nastaje. Nie ważne: armata, szabla czy łopata, jeśli bronić miasta – to nawet wałkiem do ciasta. Wiersz „Kurka wodna” z książki „Czytanki Piekarczyka”Mag czarodziej bardzo stary zgubił skarpetę od pary. Szukał w domu i w ogrodzie, od tygodnia szukał co dzień. Kurka wodna – zemścił mag – zaraz trafi mnie tu …… Tak się martwił i pomstował, pewnie kot skarpetę schował. Ale kota też nie było. Cicho wszędzie, że aż miło. Pewnie zaszył się w skarpecie, całą oślini, wygniecie. Strach pomyśleć, jeśli tak. Dorwie kota stary mag, porachuje kotu kości, długo kocur będzie pościł. Potem pewnie go przemieni w mysz i wsadzi do kieszeni. Wiersz „Ballada o łysym człowieku” z książki „Wiersze z ratusza”Były teksty o dzięciole, o krowie i mleku, lecz nie było jeszcze wiersza o łysym człowieku. Czy to dobrze, czy to źle, każdy, kto chce, myśli, ale łysy ciągle marzy, że włos mu się przyśni. Nie trzeba grzebienia, więcej miejsca w kieszeniach. Fryzjera omija z daleka i tak być musi. Fryzura z przedziałkiem czy bez nigdy go nie skusi. Więc korzyści wiele z tego, włos z głowy nie spadnie. Łysina urodzie służy, łysemu we wszystkim ładnie.

To pani jesień . Wiatr głośno zadął pofrunęły liście. żółte czerwone wszystkie ich odcienie. wirują sobie lekko uroczyście. fruną na ziemię . tworzą dywany miękkie kolorowe. misternie tkane efektowne dzieło. niezapomniane obrazy bajkowe. jakich mało . to pani jesień wspaniała artystka. mozolną pracą przyrodę przemienia

Więcej wierszy na temat: Wiara Wśród łąk obsypanych wonnymi ziołami Po trawie soczystej , między zbóż łanami Wiedziona sielskimi skowronka trelami Do Ciebie podążam - najjaśniejsza Pani Wśród lasów szumiących pieśń o Twej dobroci Gdzie ścieżyna wiedzie wśród liści paproci Z rozterką w sercu, z licznymi ranami Do Ciebie podążam - najjaśniejsza Pani Na leśnej polanie, gdzie Twe źródło tryska Siadam zamyślona i wnętrze przemierzam Przytul mnie do siebie, Matko sercu bliska Tobie dziś z ufnością prośby te zawierzam. Ty dla której wszyscy jesteśmy dziatkami Błogosław maleństwo co pod sercem noszę Opatrz mą rodzinę miłości plastrami To co popękane posklejaj – dziś proszę. Napisany: 2018-07-04 Dodano: 2018-07-04 09:34:23 Ten wiersz przeczytano 751 razy Oddanych głosów: 22 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej » Słowa dla naszej Pani Piękny wiersz o nauczycielach i dla nauczycieli. Tekst zawiera życzenia, które idealnie sprawdzą się w Dzień Nauczyciela i nie tylko. Wiersze, piosenki i życzenia czekają na dzieci w Mieście Dzieci, zapraszamy! Wiele pięknych kwiatów znamy – tulipanów, róż i bzów. My dla Nauczycieli mamy najpiękniejsze Kodeks przedszkolaka to jest definitywny must have każdej sali w naszej placówce. W innym wypadku ciężko byłoby egzekwować nieprzestrzeganie zasad, gdyby nie były one znane i zrozumiane przez dziecko. Wiemy, że powinny wisieć miejscu dobrze widocznym i to jest dość łatwe do zrealizowania. Co zrobić, by było również łatwo zapamiętać kodeks przedszkolaka? Oto odświeżona wersja Waszego ulubionego kodeksu. Kodeks przedszkolaka – co powinien zawierać? Długo szukałam odpowiedniego kodeksu. Oczekiwania nie były nad wyrost, chciałam, aby kodeks był: obrazkowy z niewielką ilością tekstu; czytelny; wpadający w pamięć; zwięzły, ale możliwy do rozwinięcia; pozytywny – wskazujący kierunek, a nie zabraniający (zamiast: nie biegamy -> chodzimy powoli) estetyczny; platyczny* (wyjaśnię to zaraz, daję słowo!) (byłoby miło: tani w wydruku). I oto jest. Tak prosty, że zapamiętasz go w moment sama. Oto część pierwsza, zapamiętaj: oczy, uszy, usta, ręce, nogi. Oto część druga: Kodeks przedszkolaka – nasze zasady: oczy – patrzą uważnie, uszy – słuchają uważnie, usta – mówią ciuchutko, ręce – pomagają, nogi – chodzą powoli ( w nowej wersji: chodzą ostrożnie). To wersja nr 1, przed liftingiem: Ile nauczycielek, tyle preferencji. Niektórzy wolą zasady formułowane pełnymi zdaniami, inni wolą, gdy jest ich dużo. Ja uważam, że ten kodeks, po omówieniu z dziećmi, jest naprawdę warty uwagi. Tutaj wzór tego co jest do wydruku: Kodeks przedszkolaka w wersji nr 1 – do pobrania: Link do plików w pdf: zasady przedszkole Kodeks przedszkolaka po małym liftingu Nowy rok – nowe pomoce. Jednak tak polubiłam ten kodeks, że postanowiłam go minimalnie zmienić i odświeżyć graficznie. Oto nowa wersja: A tutaj pięć zasad: A tutaj plik do pobrania: nasze zasady okładka nasze zasady plansze Kodeks przedszkolaka – rozwinięcia dla przykładu: Oczy – patrzą uważnie: skupiamy na osobie, która mówi; pozwalamy innym patrzeć bez przeszkód, czy to na widowni podczas spektaklu, czy też w trakcie zajęć. Uszy – słuchają uważnie: skupiamy się na osobie, która mówi; staramy się zapamiętywać ważne informacje; pozwalamy innym słuchać bez utrudnień. Usta – mówią cichutko: w czasie zabawy swobodnej mówimy półgłosem; w czasie wyznaczonym przez nauczyciela pracujemy w ciszy; stosujemy zwroty grzecznościowe; gdy czegoś potrzebujemy od pani/innej osoby, podchodzimy do niej. Ręce – są pomocne: dbamy o porządek w naszej sali; jako dyżurni, pomagamy pani technicznej przy posiłku; pomagamy kolegom/pani, gdy tego potrzebują i chcą; sygnalizujemy, gdy chcemy coś powiedzieć w czasie zajęć. Nogi – chodzą powoli: dbamy o bezpieczeństwo własne i kolegów; biegamy w wyznaczonych miejscach i określonym czasie. Czas na gwizdkę *. Co miałam na myśli zakładając, że mój wymarzony kodeks powinien być plastyczny? Wprowadzając kodeks w życie na pewno go omawiamy. I na pewno żadna nie zakłada naiwnie, że po jednym odczytaniu go dzieciom, będą go pamiętać i przestrzegać. Myślę, że dobrze jest zakorzenić zasady w grupie – np. realizując tydzień dotyczący zasad we wrześniu, a następnie odwołując się do niego w każdej sytuacji, która tego wymaga. Korzystając z symboli użytych w kodeksie można tworzyć gry, emblematy do samooceny dzieci i całe mnóstwo innych rzeczy, które przyjdą nam do głowy. Kodeks przedszkolaka – materiały dodatkowe: KOSTKA: gdy dziecko wyrzuci daną ilustrację, nazywa zasadę lub rozwija; gdy wylosuje pole z dziećmi (tytułowy obrazek Nasze zasady) stara się wymienić wszystkie 5 zasad gdy dziecko wyrzuci daną ilustracje, wymienia jedną rzecz, która mogłaby złamać tą zasadę; siatka do wydruku: kostka – kodeks przedszkolaka KARTECZKI DO SAMOOCENY: np. losowane przy podsumowaniu każdego dnia do wydruku: kodeks samoocena ILUSTRACJE DO DOWOLNEGO WYKORZYSTANIA Jak te powyżej, do pobrania w wygodnej formie tutaj: kodeks ilustracje No i w ten oto sposób nasze dzieci już nigdy nie będą łamać ustalonych zasad… Chyba. 🙂 A na koniec kilka różności, które mogą się przydać: Dyżurni w przedszkolu Kąciki w sali przedszkolnej Kąciki w sali przedszkolnej Dziękuję za wizytę! Pozostań na bieżąco, pytaj i szukaj odpowiedzi – do zobaczenia na facebooku i instagramie 🙂 Pani MoniaMonika Sobkowiak - jestem nauczycielką, neurologopedą, autorką gier i książek dla dzieci, rodziców i nauczycieli. Od lat pracuję z dziećmi i dzielę się wiedzą oraz doświadczeniem z rodzicami i nauczycielami. A dziś – mam przyjemność gościć tutaj Ciebie!

Wierszyk o naszym przedszkolu. W przedszkolu w Kiernozi miło płynie czas, bo ono uczy i bawi nas Mała Agatka, Maja, i Jaś. chętnie spędzają tu swój czas. Mama chętnie mnie tu prowadzi, bo wiem, że zabawa z dziećmi to dobra sprawa, i się nic tu nie stanie, bo są odpowiedzialne Panie. Gdy wchodzę tu w drzwi uśmiechnięta Pani wita

Scenariusz – Pożegnanie klas 3Rok szkolny 2003/2004 Szkoła Podstawowa Nr 2 w TrzcianceOrganizatorzy: Beata Wawrzon, Beata Klimasek, Joanna Radka, Wioleta FrąckowiakPrzebieg uroczystości:I. 1. Uczniowie klas 3 wchodzą do sali przy podkładzie muzycznym,, Wszystkie dzieci nasze są... ‘’ M. Jeżowskiej i zajmują wyznaczone gości przez imieniu Dyrekcji Szkoły Podstawowej Nr2, trzecioklasistów i wychowawców klas trzecich witam bardzo serdecznie : Pana Burmistrza , Dyrekcję Gimnazjum Nr 2 , Przedstawicieli Rady Rodziców , Grono Pedagogiczne , Rodziców , oraz wszystkich miłych gości , którzy przybyli na naszą Wystąpienie przedstawiciela Rady młodsi koledzy kończą pierwszy etap edukacji. Po trzech latach nauki z jedną panią w jednej sali lekcyjnej gdzie nauka przeplatała się z zabawą, nadeszła chwila pożegnania i rozstania. Po wakacjach wrócą do swojej szkoły, ale przejdą pod opiekę nowych wychowawców, pojawią się nowe przedmioty, będzie ich uczyło wielu nauczycieli, a pieczątki zastąpią Zapewniam Was, że będzie już inaczej, ale to nie znaczy , że trudniej. Zaczniecie nowy etap w swoim życiu. Aby ta dzisiejsza uroczystość zapadła nam w pamięci ,, jeszcze trzecioklasiści” przygotowali krótką część artystyczną w której chcieliby podziękować wszystkim, którzy wspierali ich pierwsze kroki w Część artystyczna. 1. Podziękowania dla nauczycieli: a) PodziękowanieDziękujemy jak każdego roku!Z każdym rokiem bardziej i goręcej,Bo to dzięki Wam ,Nauczyciele,Wiemy, rozumiemy z każdą lekcją jaśniej i słoneczniej w głowie:Już alfabet urósł w wielkie księgi,A tabliczka mnożenia pozwalaZmieniać cyfry w liczbowe umiemy schylić się nad wierszem,W barwach mapy przez świat termometr patrzeć przez szkło wiedzyI rozumieć tajemnicze jak każdego roku...Dziś goręcej, za to światło, co mrok rozjaśniłogdy staliśmy tu wystraszeni - trzy lata Piosenka o naszej panie lubią się panie mają oczy lubimy nasze Panie i klasę,I całą , całą Panie gdy mówiły o ptakach,To nam ptaki fruwały pod panie, gdy mówiły o kwiatach ,To nam kwiaty pachniały na jest jesień i o jesieniW klasie mówi się, opowiada,Nasze panie tak pięknie umiały Opowiadać o polskich Panie mają tyle serca-I my paniom odpłacamy też sercem,Nasze panie nas kochają, my je też,Nawet w naszej dziecięcej piosence.............................Kiedy ktoś zapyta czego mnie nauczyłeśPrzecież byłem takim krnąbnym uczniemOdpowiem z uśmiechemDar uśmiechu otrzymałemI przekazuję go innymOfiarowałaś mi cierpliwośćI wyrozumiałośćOtrzymałem także pewność Że zawsze tu będziesz.. d) Piosenka ,, Mój Kapitanie”2. Podziękowania dla MatkaOdkąd pamięć pamięta,Zawsze ze mną jest ona:Łagodna, uśmiechnięta,Nad łóżeczkiem schylonaUczy mnie: tutaj na rękach niesie,Kiedy się kręta ścieżkaWydłuża w gęstym mówi z dziwną miną:Znowu minęła mi rośniesz, mój synu,Jak śpiewająca dla niej wszystko śpiewaI ptak, i las , i serce świat ogrzewaZimą, gdy rzeki w bym zrobił dla jak już dorosnę,Zamienię jej mieszkanieW jedną kwitnącą Cię Mamo!b) Najdroższy OjczeChciałem pójść do szkoły,Tyś pozwolił Tatko;Dziś już piszę, czytam,I rachuję ja Ci za to Dzisiaj podziękuję?Oto uroczyście To Ci obiecuję:Czy w domu, czy w szkole, zawsze i wszędzieSyn Twój Tatusiu grzecznym, skromnym będzieA tak pilnym i grzecznym ,wzrastając w latach,Stanę się kiedyś pociechą dla Taty!3. Podziękowania dla rodziców.(Mówi nauczyciel)-Dzieci podziękowały pięknie swoim rodzicom, do tych podziękowań również i my się dołączamy. Serdecznie dziękujemy w imieniu dyrekcji naszej szkoły oraz własnym wszystkim rodzicom, którzy wspierali nas w pracy, a w szczególności ...( każdy wychowawca wymienia swoich rodziców i wręcza z Dyrekcją podziękowania).c) piosenka- Świat dorosłych.... . 4. Mówi przedstawiciel dzieci z klas już rodzicom i nauczycielom, ale chcielibyśmy podziękować jeszcze tym osobom , które również okazywały nam dużo ciepła, cierpliwości, serdeczności, wspierały dobrym słowem, a niekiedy ganiły, ale to tylko dla naszego dobraa) wiersz dla Pani Dyrektorb)wiersz dla Pani LogopedyPani LogopedaGdy problemy z mową mamy ,Gdy się ,,r” zamienia w ,,l”Kto pomoże dzieciom szybko?- to ja dobrze o tym Danuta jest logopedą co bardzodobre serduszko ma i wszystkienasze problemy wie dobrze, czego nam mówić dobrze : żaba i dla Pani PielęgniarkiPani HigienistkaPani higienistka jest jak dobra wróżkaZawsze jest pomocna, w razie bólu brzuszkaTabletki nam daje, rany to, w imieniu wszystkichBardzo Jej dziękuje!5. Mówi przedstawiciel osoba siedząca dziś na tej sali jest dla nas bardzo ważna i każdej należą się podziękowania. Jednak czasu by nam zabrakło dlatego mówimy:a) DziękujemyOto dłoń mojaKu tobie w podzięceI uśmiech i serceMyśl najlepszaUczuciem płonącaPromień słońcaI wdzięczność, którejInaczej wyrazić nie umiemy .Dziękujemy!III. Przyjęcie trzecioklasistów do grona klas przedstawiciel Rady Proszę o powstanie- Baczność! Sztandar szkoły Spocznij!- Odnowimy teraz przyrzeczenie, które składaliście w I klasie.( Na środek wychodzą wyznaczeni uczniowie)Treść przyrzeczenia.(Czyta uczeń klasy 3)Przyrzekamy, że w dalszej nauce nie zawiedziemy oczekiwań naszych rodziców, wychowawców i nauczycieli. Będziemy pilni, odpowiedzialni i Mówi przedstawiciel Po ślubowaniu wstąp, sztandar szkoły wyprowadzić!IV. Wystąpienie Pani przedstawiciel o wystąpienie Panią Dyrektor. V. Pożegnanie i zaproszenie gości na na szkoła jest wesołaNasza szkoła do nas woła:Już wakacji nastał czas!Tyle przygód dookoła,Dalej w góry, łąki , naszą panią się żegnamyI ,,Wesołej szkole” – cześć!Lecz w pamięci zatrzymamyKolorowych książek treść!W czwartej klasie- zmian tak wieleMoc przedmiotów, stopni sześćNowi też nauczycieleBędą z nami uśmiech Zaproszenie gości przez nauczyciela na teraz dziękujemy wszystkim przybyłym na tę uroczystość i w imieniu pań, i dzieci zapraszam gości i nauczycieli do pokoju nauczycielskiego na słodki trakcie wychodzenia gości klasy 3 śpiewają scenariuszaBeata KlimasekWioletta FrąckowiakJoanna RadkaBeata WawrzonUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka"). byśmy się nie pogubili. Nasza Pani ma też skrzydła! gdyż cudowną Panią mamy. - Nasza Pani ma serc tysiąc. przy niej zawsze słonko świeci. prowadziły ją anioły! Autorką poezji dziecięcej pod tytułem Nasza Pani jest Aneta Wypych. Poetycki utwór dla najmłodszych o Naszej Pani.

24 października 2023 r. odbyła się w naszej szkole uroczystość pasowania na ucznia. Jest to szczególny dzień, który na długo pozostanie w pamięci każdego ucznia klasy pierwszej. W tym dniu dzieci oficjalnie przyjęte zostały do grona uczniów Szkoły Podstawowej im. Marii Konopnickiej w Jabłonicy.

Wpisy z kategorii wiersze o Panu Jezusie. Przygarnij Maryjo Boleje serce naszej Mateczki, kiedy dostrzega szerzące się zło. Najłaskawsza Pani. Najsłodszy Naszej Pani dziś składamy słoneczne życzenia: zdrowia, szczęścia i radości i marzeń spełnienia. Aby zawsze było słońce i uśmiech na twarzy, aby wszystko się spełniło o czym Pani marzy. *** I choć świat się zmienia to nadal są w modzie szczere życzenia, którymi pragniemy dziś wyrazić wdzięczności wiele Dla Was, drodzy W naszej klasie jest wesoło wszyscy bawimy się wokoło. Nasza pani jest kochana, bo nie krzyczy na nas z rana. Staramy uczyć się pilnie, ponieważ zagramy w filmie. Przemysław Mazur. IV A to super klasa. Fajnych ludzi jest tu masa. Każdy miły i uczynny, Gdy coś zepsute to nie ma winnych. Wychowawcą klasy jest pani Brygida Wiersze Pani Heleny Wyrzykowskiej - Część 1 został opublikowany przez astaldohil w dniu 2018-03-26. Przeczytaj wersję flipbooka Wiersze Pani Heleny Wyrzykowskiej - Część 1. ^{ale i on zapomniał o tym, że wczoraj z wieczora zamiast śmieci do kosza do pieca wrzucił, a dym czarny z komina buchał i powietrze dookoła zatruwał. Pani Aniela również była zatroskana, dlaczego Planetkę głowa bolała od rana, ale i ona zapomniała, że śmieci nie posegregowała tylko do jednego worka wszystko wsypała.} ceGzl.